ἀνορέκτως

ἀνορεξία

ἀνόρεος
ἀνορεξία, ας (ἡ)
1 manque d’appétit, Arét. 101, 33 ; Geop. 12, 32, 3 ||
2 fig. manque de désir, T. Locr. 102e ||
E Ion. -ίη, T. Locr. Arét. ll. cc.
Étym. ἀνόρεκτος.