ἀνόητος

ἀνοήτως

ἀνόθευτος
ἀνοήτως, adv. sottement, follement, Ar. Lys. 518 ||
Cp. -ότερον, Lys. 117, 24 ; sup. -ότατα, DC. 44, 35, etc. ; Xén. Cyn. 3, 8 ; Plat. Phæd. 88b, etc.