ἀντικνημίζω

ἀντικνήμιον

ἀντίκοιλον
ἀντι·κνήμιον, ου (τὸ) os du devant de la jambe, d’où jambe, Hpc. 764d ; Ar. Pl. 784, etc. ; Xén. Cyr. 2, 3, 19 ; Arstt. H.A. 1, 15.
Étym. ἀ. κνήμη.