ἀνυπερηφάνως

ἀνυπερθεσία

ἀνυπερθετέω-ῶ
ἀνυπερθεσία, ας (ἡ) impatience de tout délai, Chrys. 1, 561 ; Aqu. P. 7, 7.
Étym. ἀνυπέρθετος.