ἀνυποδεσία

ἀνυποδησία

ἀνυποδητέω-ῶ
ἀνυποδησία, ας (ἡ) action d’aller pieds nus, Xén. Lac. 2, 3 ; Plat. Leg. 633c.
Étym. ἀνυπόδητος.