ἄνυσις
Ἄνυσιςἄνυσις, εως
(ἡ) [ᾰῠ]
1 achèvement, fin,
Il. 2, 347
||
2 halte, repos, cesse,
Thcr. Idyl.
25, 93 ||
3 fig. action de faire cesser, de remédier à, remède (à
un malheur) Od. 4,
544 ||
4 p.
suite, effet, résultat, d’où
avantage, Thgn. 462, Artém. 2, 59.
Étym.
ἀνύω.