ἀνηροσία

ἀνήροτος

ἀνήρρησε
ἀν·ήροτος, ος, ον, non labouré, Od. 9, 109 et 123 ; Eschl. Pr. 709 ; Opp. C. 1, 462 ; fig. Luc. Lex. 19.
Étym. ἀν-, ἀρόω.