ἄνησον

ἀνήσσητος

ἄνηστις
*ἀν·ήσσητος, dor. ἀν·άσσατος, ος, ον [σᾱ] non vaincu, invincible, Thcr. Idyl. 6, 45.
Étym. ἀν-, ἡσσάομαι.