ἀοιδομάχος

ἀοιδοπόλος

ἀοιδός
ἀοιδο·πόλος, ου (ὁ, ἡ) [ᾰ] qui s’occupe de chants ou de poésie, Anth. 7, 594.
Étym. ἀοιδή, πέλομαι.