ἀοσσέω-ῶ

ἀοσσητήρ

Ἀουεντῖνος
ἀοσσητήρ, ῆρος (ὁ) qui vient au secours de, défenseur, Il. 15, 254, etc. ; Od. 4, 165 ; A. Rh. 1, 471.
Étym. ἀοσσέω.