ἀπαιδευσία

ἀπαιδευτέω-ῶ

ἀπαίδευτος
ἀ·παιδευτέω-ῶ, être ignorant ou grossier, Dysc. p. 501, 18 Bekker, Anecdota græca ; Jambl. Nicom. ar. 9.
Étym. ἀπαίδευτος.