Ἀπάμεια

ἀπαμείϐομαι

ἀπαμείρω
ἀπ·αμείϐομαι [ᾰμ] prendre la parole à son tour, répondre, Od. 13, 3 ; Call. Cer. 63, etc. ; surt. dans la locut. τὸν δ’ ἀπαμειϐόμενος προσέφη, Il. 10, 382 ; Od. 12, 384, etc. prenant la parole à son tour il lui dit ||
E Impf. 3 sg. poét. ἀπαμείϐετο, Od. 13, 3 ; Thcr. Idyl. 8, 8 ; ao. 3 sg. poét. ἀπαμείψατ’, Call. l. c. ; ao. pass. au sens act. 3 sg. ἀπημείφθη, Xén. An. 2, 5, 15 ; pl. q. pf. 3 sg. poét. ἀπάμειπτο, Anth. 14, 3.