ἀπαντητέον

ἀπαντικρύ

ἀπαντίον
ἀπ·αντικρύ, adv. en face, Xén. Hell. 6, 4, 4 ; avec le gén. en face de, Dém. 99, 1 ; Luc. Am. 5 ||
E Inscr. att. ἀπαντροκύ, CIA. 2 add. 834 b, I, 25 (329 av. J.-C.) ; cf. καταντροκύ.