ἀπάντημα

ἀπάντησις

ἀπαντητέον
ἀπάντησις, εως ()
I rencontre, d’où :
1 action d’aller au-devant de, Pol. 5, 26, 8 ||
2 entrevue, Pol. 10, 5, 6 ; 16, 22, 2 ; 20, 11, 9, etc. ; au plur. Pol. 5, 63, 7 ||
3 escorte qui vient au-devant de qqn, Pol. 5, 43, 3 ||
II fig. réponse, Arstt. Soph. el. 17, 12 ; au plur. Plut. M. 803f.
Étym. ἀπαντάω.