ἀπαρκτέον

ἀπαρκτίας

ἀπάρκτιος
ἀπ·αρκτίας, ου (ὁ) vent du nord, Arstt. Mund. 4, 13, etc. ; Th. Sign. 2, 10 ; Plut. Dio. 25, etc.
Étym. ἀπό, ἄρκτος.