ἀπάτωρ

ἀπαυαίνω

ἀπαυγάζω
ἀπ·αυαίνω, att. ἀφ·αυαίνω, dessécher entièrement, Th. C.P. 3, 10, 7 (ἀφαυ-) ; au pass. Q. Sm. 1, 66 (impf. poét. ἀπαυαινόμην).
Étym. ἀ. αὐαίνω, att. αὑαίνω.