ἄπεδος

ἄ·πεδος, ος, ον, uni, en parl. de pays, de terrains, Hdt. 1, 110 ; 4, 62 ; 9, 102 ; Thc. 7, 78 ; Xén. Cyn. 10, 9, etc. ; ἐν ἀπέδοις, Xén. Cyn. 6, 9, dans des endroits unis, à surface plane.