ἀπεκδύνω

ἀπέκδυσις

ἀπεκδύω
ἀπέκδυσις, εως (ἡ) action de se dépouiller de, NT. Col. 2, 11 ; Clém. 531 ; Chrys. 1, 323, etc.
Étym. ἀπεκδύομαι.