ἀπέναντι

ἀπεναντίον

ἀπεναντίως
ἀπ·εναντίον, adv.
1 en face de, gén. Hdt. 7, 55 ; DS. 18, 34, etc. ; dat. Gal. 4, 292 ||
2 de devant, gén. Spt. Cant. 6, 4.
Étym. ἀ. ἐναντίον.