ἀπεσθίω
ἀπεσκήςἀπ·εσθίω (f.
ἀπέδομαι, ao. inus.
pf. ἀπεδήδοκα)
1 manger, dévorer,
acc. Ar.
Ran. 984,
etc. ; Hermipp.
(Ath. 649c) ; Dém. 788, 25 ||
2 s’abstenir de manger,
Thpp. com. (Ath.
649b)
||
E Pf. ἀπεδήδοκα, Ar. l. c. Pass. ao. 1 ἀπηδέσθην,
Plat. com. 2-2, 662
Mein. ; pf. ἀπεδήδεμαι, Arstt.
H.A. 8, 2,
22.