ἀπεστραμμένως

ἀπεστώ

ἀπεσχαρόω-ῶ
ἀπεστώ, οῦς (ἡ) [ᾰ] éloignement, absence, Hdt. 9, 85 ; Call. fr. 340 (ἄπειμι 1).