ἀπευθανατίζω

ἀπευθής

ἀπευθυντέον
ἀ·πευθής, ής, ές :
1 pass. dont on n’a pas entendu parler, inconnu, Od. 3, 88 ; Arat. 259, 270, 648 ; Anth. 11, 420, etc. ||
2 act. ignorant de, Od. 3, 184 ; gén. DP. 194 ; A. Pl. 303.
Étym. ἀ, πυνθάνομαι.