ἀφίεμαι

ἀφιερόω-ῶ

ἀφιέρωσις
ἀφ·ιερόω-ῶ, f. ώσω, consacrer, dédier, acc. DS. 1, 90 ; Diocl. Caryst. (Ath. 110b) ||
Moy. accomplir des rites expiatoires, Eschl. Eum. 451 (pf. 1 pl. ἀφιερώμεθα).
Étym. ἀπό, ἱ.