ἀφυπνίζω

ἀφυπνόω-ῶ

ἀφύρατος
ἀφ·υπνόω-ῶ, f. ώσω :
1 s’éveiller, Anth. 9, 517 ||
2 s’endormir, NT. Luc. 8, 23 ; A. Diog. 9 ||
Moy. s’endormir, Hld. 9, 12 (var. ὑφυπν.).
Étym. ἀπό, ὑπνόω.