ἀφῆλιξ
ἀφηλιώτηςἀφ·ῆλιξ, ικος
(ὁ, ἡ) [ᾰ]
litt. hors de l’adolescence, d’où :
1 qui a passé l’âge de
l’adolescence, qui n’est plus jeune, Hh.
Cer. 140 ;
Crat. (Poll.
2, 17) ; Luc.
Pseud. 15,
etc. ||
2 qui n’a pas atteint
l’adolescence, Phryn. gr. (Poll. 2, 17) ||
Cp. ἀφηλικέστερος, Phryn. gr.
(Bkk. 3) ;
ion. ἀπηλικέστερος, Hdt.
3, 14.
Sup. ἀφηλικέστατος, Phérécr.
(Poll. 2,
17).
Étym.
ἀπό, ἧλιξ.