ἀφωσιωμένως

ἀφώτιστος

Ἀχαία
ἀ·φώτιστος, ος, ον :
1 non éclairé, obscur, Jos. A.J. 13, 11, 2 ; Sext. M. 10, 164 ||
2 non éclairé (par la religion), c. à d. non baptisé, Nyss. 3, 424b.
Étym. ἀ, φωτίζω.