ἀπιτέον

ἀπίτης οἶνος

ἀπιτητέα
ἀπίτης οἶνος (ὁ) [ᾰῑ] cidre de poires, poiré, Diosc. 5, 32 ; Geop. 8, 5.
Étym. ἄπιον.