ἄπλουτος

ἀπλόφυλλον

ἁπλόω-ῶ
ἀπλό·φυλλον, ου (τὸ) autre n. de la plante ἄλυσσον, Diosc. 3, 105.
Étym. ἁπλόος, φύλλον.