ἀπνεύμων

ἀπνευστί

ἀπνευστία
ἀπνευστί, adv.
1 sans respirer, Arstt. Probl. 10, 67, 1, etc. ; particul. en retenant son souffle, Plat. Conv. 185d ||
2 sans reprendre haleine, Dém. 328, 12 ; Plut. M. 788d ||
3 sans souffle, Plut. M. 642d.
Étym. ἄπνευστος.