ἀπνευστιάζω

ἄπνευστος

ἀπνεύστως
ἄ·πνευστος, ος, ον :
1 qui ne respire pas, sans souffle, Od. 5, 456 ; Thcr. Idyl. 25, 271 ||
2 à l’abri du vent, Th. C.P. 5, 12 (au sup. -ότατος).
Étym. ἀ, πνέω.