ἀποϐιϐρώσκω

ἀποϐιόω-ῶ

ἀποϐίωσις
ἀπο·ϐιόω-ῶ (ao. 2 ἀπεϐίων) quitter la vie, mourir, Hld. 4, 7 extr. ||
E Ao. 1 part. ἀποϐιώσας, Philstr. 368.