ἀποχωρητέον

ἀποχωρίζω

ἀποχωριστέον
ἀπο·χωρίζω (f. ίσω, att. ιῶ) séparer : τι ἀπό τινος, Plat. Soph. 226d ou ἔκ τινος, Plat. Tim. 84a, ou τινος, Plat. Tim. 59d, une chose d’une autre.