ἀποδημητής

ἀποδημητικός

ἀποδημία
ἀποδημητικός, ή, όν :
1 qui voyage à l’étranger, Arstt. Pol. 5, 8, 12 ||
2 qui émigre (de ce monde dans l’autre), mortel, Arr. Epict. 3, 24, 4.
Étym. ἀποδημέω.