ἀποινόδορπος

ἄποιος

ἀποϊστεύω
ἄ·ποιος, ος, ον, sans qualité, sans propriété, Plut. M. 369a, 947b ; Arét. p. 20, 23, etc. ; ὕδωρ ἀποιότατον, Ath. 33c, eau très pure, sans caractère propre, c. à d. sans goût ||
Cp. -ότερος, Mélét. 3, 104 Cramer ; sup. -ότατος, Ath. l. c. ; Gal. 13, 43.
Étym. ἀ, ποῖος.