ἀποκαυλίζω

ἀποκαύλισις

ἀποκαυλιστέον
ἀποκαύλισις, εως (ἡ) [ῐσ] action de briser net comme à la tige, Luc. M. cond. 1.
Étym. ἀποκαυλίζω.