ἀποκρίνω

ἀπόκρισις

ἀποκριτέον
ἀπόκρισις, εως () [ῐσ]
1 tri, choix, Plat. Def. 415d ; t. de méd. sécrétion, Hpc. 376, 28 et 52 ; 377, 24, etc. ||
2 réponse, Thgn. 1167 ; Hdt. 1, 49, etc. ; Thc. 3, 60 ; Xén. Hell. 6, 1, 17, etc.
Étym. ἀποκρίνω.