ἀπόλαυσμα

ἀπολαυστικός

ἀπολαυστικῶς
ἀπολαυστικός, ή, όν :
1 qui procure des jouissances (particul. matérielles), agréable, Arstt. Rhet. 1, 9, 23 ; Ath. 87e ||
2 qui recherche les jouissances, voluptueux, Arstt. Nic. 1, 5, 2.
Étym. ἀπολαύω.