ἀπολυτρόω-ῶ

ἀπολύτρωσις

ἀπολύτως
ἀπολύτρωσις, εως (ἡ)
1 rachat d’un captif, Plut. Pomp. 24 ; Jos. A.J. 12, 2, 3 ||
2 t. eccl. rédemption, NT. Rom. 3, 24 ; Eph. 1, 7.
Étym. ἀπολυτρόω.