ἀπομύσσω
ἀπομύωἀπο·μύσσω, att.
-μύττω :
1 moucher, acc. Plat. Rsp. 343a ; Arr. Epict. 1, 6, 30 ;
DL. 6, 44 ;
Anth. 11, 268
||
2 fig. duper, tromper, Mén.
(Ammon. p. 88); Alciphr.
3, 44, 2 (vulg. ἀπομάττω) ||
Moy.
1 se moucher, Xén. Cyr. 1, 2, 16 ; Ar. Eq. 910, etc. ||
2 moucher, acc. Arstt. Probl. 10, 54, 5.