ἀπονόστησις

ἀπονόσφι

ἀπονοσφίζω
ἀπο·νόσφι, dev. une voy. ἀπονόσφιν :
1 adv. à l’écart, Il. 2, 233 ; Od. 5, 350 ||
2 prép. loin de, d’ord. après le gén. Il. 1, 541 ; Od. 5, 113, etc. ; entre l’adj. et le subst. Od. 12, 33.