ἀποπειρατέον

ἀποπειράω-ῶ

ἀποπειρία
ἀπο·πειράω-ῶ (f. -άσω, ao. ἀπεπείρασα, pf. inus.) [ρᾱ]
1 faire une tentative sur, essayer de s’emparer de, avec un rég. de pers. ou de ch. au gén. Thc. 2, 93, etc. ; abs. Thc. 4, 107 ||
2 faire l’essai de, tenter : ναυμαχίας, Thc. 7, 17, un combat naval ||
Moy. (f. ἀποπειράσομαι, ao. ἀπεπειράθην) faire l’essai de, éprouver, gén. Hdt. 1, 46, etc. ; Thc. 4, 24 ; τινος εἰ, Hdt. 8, 67 ; Xén. Cyr. 7, 2, 17, etc. éprouver qqn pour voir si ||
E Ao. ion. ἀπεπειρήθην, Hdt. 2, 73.