ἀποπενθέω-ῶ

ἀποπεράτωσις

ἀποπεράω-ῶ
ἀποπεράτωσις, εως (ἡ) [ρᾰ] action de terminer, P. Eg. 6, 77.
Étym. ἀπό, περατόω.