ἀποπλανάω-ῶ

ἀποπλάνησις

ἀποπλανίας
ἀποπλάνησις, εως (ἡ) [ᾰν] action de s’égarer, de s’écarter de, Plat. Pol. 263c.
Étym. ἀποπλανάω.