ἀπόπνιξις

ἀποπνοή

ἀπόπνοια
ἀποπνοή, ῆς ()
1 expiration, exhalaison, Arstt. Probl. 1, 30 ; Th. H.P. 9, 7, 2, etc. ||
2 brise qui souffle d’un lieu, Arstt. Probl. 26, 30, 2 ||
3 action d’expirer, mort, DL. 4, 21 (corr. p. ἀναπνοή).
Étym. ἀποπνέω.