ἀποπροηγμένα

ἀπόπροθε

ἀποπροθέω
ἀπόπροθε, dev. une voy. ἀπόπροθεν, adv. de loin en avant, au loin en avant, Il. 10, 209, etc. ; Od. 6, 218, etc. ; Q. Sm. 14, 389.
Étym. ἀποπρό, -θε.