ἀποψήφισις

ἀποψήχω

ἀποψιλόω-ῶ
ἀπο·ψήχω, c. ἀποψάω, Arstt. H.A. 9, 45, 6 ; Diosc. 5, 89 ||
Moy. (inf. ao. ἀποψήξασθαι) m. sign. Clém. 100.