ἀπορύσσω

ἀπορφανίζω

ἀπόρφυρος
ἀπ·ορφανίζω [φᾰ] (seul. ao. pass. ἀπωρφανίσθην, NT. ; part. pf. pass. ἀπωρφανισμένος, Eschl. Ch. 249) rendre orphelin, d’où, en gén., priver de.