ἀπορητικός
ἀπορητικῶςἀπορητικός, ή,
όν :
1 dubitatif, Mén. rhét. 9, 156, 4 W.
||
2 porté à douter,
sceptique, Plut. Æmil. 14 ; joint à σκεπτικός,
DL. 9, 69 ;
ἡ ἀπ. φιλοσοφία, αἵρεσις, Gal. 2, 23, 24,
etc. la philosophie ou la doctrine des Sceptiques.
Étym.
ἀπορέω.