ἀποσκεπτέον

ἀποσκέπτομαι

ἀποσκέπτω
*ἀπο·σκέπτομαι (seul. fut. ἀποσκέψομαι) observer de loin ou d’en haut, d’où observer, examiner ; acc. Plut. M. 582c ; avec ἐς et l’acc. Hpc. 595, 28.