ἀποσκιασμός

ἀποσκίδναμαι

ἀποσκίμπτω
ἀπο·σκίδναμαι (seul. prés. inf. -ασθαι, Il. 23, 4 ; Thc. 6, 98 ; et partic. -άμενος, Hdt. 4, 113 ; DH. 5, 76) se disperser, s’éloigner de, gén.
Étym. cf. ἀποσκεδάννυμι.